Leden
Uitslag Matchplay kampioenschappen 2022
Door Gavin de Gelder
Matchplay clubkampioenschap 2022
Net zoals de afgelopen jaren waren er voor de heren geen voorronden nodig omdat er weinig inschrijvingen zijn, wat altijd jammer is.
Het zou leuk zijn als ook hogere hcprs mee zouden doen en dat er net als met de senioren wel voorronden zijn. Dus hierbij een oproep dat er volgend jaar veel spelers meedoen, zoals jeugdspelers en spelers met een niet single hcp, want je leert altijd ervan als je tegen een andere speler speelt. Bovendien is matchplay is een ander spel dan wat je normaal speelt.
Dit jaar hadden de vier best geplaatste spelers een bye voor de 1e ronde, zodat ik zaterdag pas in de middag hoefde te beginnen.
Mijn 1e ronde was tegen Michiel Cevat, een titanenstrijd welke ik won met 5 up op hole 14.
Op zondagochtend speelde ik de halve finale tegen Jack Witting welke ik ook won met 5 up op hole 14, ondanks de felle tegenstand van Jack.
Daarna was het wachten wie mijn tegenstander zou worden. Zou het Cees Grijzenhout zijn net als de voorgaande jaren of zou het Vince Komen worden. Het bleek dat het Cees was na een spannende strijd tegen Vince, welke werd beslist op de green van 18, zodat ik weer tegen Cees mocht spelen.
In de finale begon Cees heel sterk met een birdie op hole 1 en een par op hole 2 zodat ik meteen met een achterstand begon van 2 down. Daarna herstelde ik me en halfde we een aantal holes. Ik verloor hole 7 en stond zelfs 3 down, dus ik moest echt aan de bak.
Na hole 8 teruggepakt te hebben dacht ik op de goede weg te zijn, echter Cees maakte op hole 9 een lange put zodat ik met 3 down aan de 2e 9 holes moest beginnen. Nu had ik een betere start en pakte ik meteen op hole 10 een slag terug en maakte ik een birdie op hole 12 zodat de druk er vol op stond.
Ook hole 13 won ik, zodat we na 13 holes weer gelijk stonden en kwamen we op hole 14 aan waar ik met een geweldige drive bijna in 1 keer op de green kwam. Door een goede chip kon ik een birdie maken en stond ik voor het eerst voor. Wij beiden maakten een par op de par 3 van hole 14, zodat het spannend bleef.
De par 5 van hole 15 was vandaag een lastige hole met de wind vol tegen. Beiden hadden een goede drive en we zouden de green kunnen halen in tweeën, Cees besloot de bal op te leggen, wat mij ook deed besluiten om geen risico te nemen een ook de bal op te leggen. De 3e slag van mij was vrij dichtbij de vlag, terwijl Cees toch nog een flinke afstand had tot de vlag, Cees had een goede put maar zijn lange put viel net niet, terwijl mijn korte put wel viel, zodat ik deze hole ook won met een birdie en ik 2 up stond met 2 holes te gaan.
De par 3 hole 17 sloegen we beiden onze 1e slag op de green, mijn put ging er niet in zodat ik een par ging maken en Cees vocht voor zijn laatste kans en hij maakte een geweldige birdie.
De laatste hole zou dus beslissend zijn en wij hadden beiden een goede afslag en we sloegen allebei onze 2e slag net op de rand van de green over de vlag heen, zo dat wij vanaf die plaats makkelijk een par konden maken en een kans hadden op een birdie, Cees moest eerst putten en gelukkig voor mij ging zijn put net naast de hole al scheelde dat niet veel. Dus ik had 2 slagen om de hole te halfen om te winnen, Ik chipte mijn bal net naast de hole zodat ik een makkelijk put overhield om te winnen.
Het was dit jaar een spannende strijd. Het is altijd leuk voor mij om te winnen van een prof, dat houdt mij scherp en ik hoop volgend jaar mijn titel te verdedigen.
De wedstrijd was dit jaar voor het eerst georganiseerd door een nieuwe wedstrijdleiding en ik vind dat ze het geweldig gedaan hebben. Ik wil in het speciaal Gery De Visser bedanken voor haar inzet en passie. Veder lag de baan er heel goed bij, dus dank aan de greenkeepers. Het was jammer dat op de zondagochtend het restaurant dicht was, maar daar zal wel een reden voor zijn.
Iedereen bedankt en ik hoop tot volgend jaar en dan met een voorronde omdat er dan veel meer aanmeldingen zijn.
Gavin de Gelder
Door Erik Peter Niesert
Finale weekend clubkampioenschap matchplay seniorenen GCH 2022
In weekend van 2 en 3 juli waren de finalerondes voor de matchplay clubkampioenschappen. Gery de Visser heeft de organisatie daarvan op zich genomen. Samen met Cor Blok, Corry Kluitmans en met ondersteuning van Gerard Gaarthuis hebben zij voor een perfect kampioenschap gezorgd.
Perfect in organisatie, kopje koffie klaarzetten, starten van 1e hole, scores bijhouden maar ook om 7:00 uur op de baan te staan zodat deze in topconditie klaar is voor het weekend. Dit natuurlijk ook met hulp van de greenkeepers die nog eerder aanwezig waren om de pinposities aan te passen, de greens te maaien en te rollen.
De belangstelling van de heren senioren was met 40 personen groot. Om in het finaleweekend bij de laatste 8 te komen, moesten de heren senioren eerst vier poulewedstrijden spelen om de winnaar van de poule te kunnen bepalen.
In deze fase waren zeer verrassende uitslagen waardoor een aantal “zeker” geplaatste golfers het finaleweekend moesten missen. Dit bevestigt weer dat vooral in de sport, en zeker bij golf, niet van tevoren is te zeggen wie er uiteindelijk gaat winnen.
Zo speelde ik de ¼ finale tegen Paul Schaap die de poule qua playing handicap op een verrassende wijze heeft gewonnen door andere hogergeplaatste golfers te verslaan. Dit niet alleen door ver te slaan maar ook door goed kort spel en vooral niet van slag raken als het een keer niet lukt. Tijdens onze wedstrijd had Paul soms een birdie nodig om een hole van mij te winnen. Dat pas op de laatste hole de wedstrijd werd beslist geeft al aan hoe goed Paul heeft gespeeld. Op zondagmorgen om 8:00 uur was de wedstrijd met Ron Stam. Die had ook al voor een verrassing verzorgt door zijn poule te winnen. En deed dat nog een keer door op zaterdag de ¼ finale op hole 18 van Robert Slinger de wedstrijd in zijn voordeel te beslissen. Ook Ron laat zich niet gauw gek maken, blijft rustig en geniet van het spelletje. Tot de 9e hole bleven we dan qua scores heel dicht bij elkaar. Maar daarna liep mijn spel op rolletjes en maakte ik geen fouten meer. Hierdoor werd het voor Ron lastig om de holes te halven. Ron revancheerde zich in de middag door rustig te blijven spelen en wist daardoor beslag te leggen op de 3e plaats.
De finale ging uiteindelijk tussen Frans Jansen en ondergetekende. Zo vaak hebben we niet met elkaar een finale gespeeld. Deels kwam dat omdat ik tot drie jaar geleden om het jaar met de senioren of heren deelnam aan de clubkampioenschappen. We kennen elkaar erg goed door onze wekelijkse vrijdagmiddagwedstrijden. Frans is degene die ons dan allerlei uitdagende wedstrijd- of trainingsvormen weet aan te bieden. Met als doel beter worden in techniek, wedstrijdtactiek maar ook vooral mentale weerbaarheid. De wedstrijden worden die vrijdagmiddag vaak dan ook pas beslist op de laatste hole. Maar het bijzondere is dat het dan geen punt is om met elkaar de strijd aan te gaan maar nu was het voor beide lastig. Mogelijk was dat van invloed op het niveau van ons spel. De scores gingen van 2 up naar 1 down tot op hole 17, 2 up voor mij werd. Maar dan nog gaf Frans niet op. Met een prachtig lange put wist hij nog de druk bij mij te leggen. Uiteindelijk wist ik de hole te halven en kon ik een bizarre, boeiende en spannende wedstrijd in mijn voordeel beëindigen.
Zoals Jack Niclaus wel eens aangaf, “ik win omdat ik de minste fouten heb gemaakt”.
Na een mooie samenvatting van het weekend door Cor Blok, kreeg ik uit handen van Weren de Vries en Gery de Visser een enorme beker in mijn handen. Met daarnaast een prachtige bos bloemen en voor de prijswinnaars een zeer mooie GCH-cap met herinneringstekst erop.
Dat Gery van verandering houdt heeft ze laten zien. Een nieuwe verandering kan zijn door het voorstel van Jeroen Visser om, zoals bij Sluispolder, alle categorieën bij elkaar te voegen in één toernooi. Dan hoeft voor de dames geen minimumeis te worden gesteld aan het aantal deelnemers en dan kunnen de dames ook weer meedoen. Helaas voor die - net nieuwe - mooie grote bekers.
Met sportieve groet,
Erik Peter Niesert
